Για την Ενότητα ....

Πέμπτη, 21 Απριλίου 2016

Πρωτοβουλία ενότητας του δημοκρατικού μεταρρυθμιστικού χώρου ανέλαβαν πολίτες της Δυτικής Αθήνας ( Περιστέρι, Πετρούπολη, Ίλιον).
Για την κρισιμότητα των περιστάσεων και την ανάγκη συγκρότησης νέας ισχυρής παράταξης δόθηκε στην δημοσιότητα το κείμενο που ακολουθεί, με τα ονόματα των υπογραφόντων.

Για την Ενότητα

Για την Ενότητα  (Ισχυρή παράταξη σοσιαλδημοκρατών, αριστερών δημοκρατών, κεντρώων φιλελεύθερων, οικολόγων)

Σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην νεώτερη ιστορία μας, στο πηδάλιο της χώρας βρίσκεται ο πλέον ακατάλληλος και επικίνδυνος κυβερνητικός συνασπισμός. Η χωρίς αρχές, ετερόκλητη, συμμαχία της “ανόητης Αριστεράς” και της “ψεκασμένης Ακροδεξιάς” με συγκολλητική ουσία την ακόρεστη δίψα για την εξουσία. Αδυνατώντας να κυβερνήσουν επί της ουσίας, επιδιώκουν την οικοδόμηση κομματικού κράτους “ των κολλητών”, προσπαθούν να επιβάλλουν τον κομματικό έλεγχο της δικαιοσύνης και της ενημέρωσης, συνεχίζουν την επιχείριση διχασμού της κοινωνίας σε διεφθαρμένους και ηθικά ανώτερους. Μέσα στον βάλτο της ακυβερνησίας, ο συνδυασμός ανικανότητας και ιδεοληπτικής εμμονής στην πολιτική του “όλα στο κράτος και για το κράτος με τους δικούς μας στην εξουσία” μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα τοξικός.

Η χώρα αποδυναμώνεται εκπίπτοντας σε παρία της Ευρώπης, η οικονομία αργοπεθαίνει στην παγίδα της στασιμοχρεοκοπίας και η κοινωνία όντας αποκαμωμένη αναζητά στηρίγματα ώστε να βρει το κουράγιο για μια ακόμα προσπάθεια. Ο κίνδυνος όμως να επανέλθουν στο προσκήνιο τα σχέδια των δραχμολάγνων, “αφού όλες οι θυσίες αποδείχθηκαν μάταιες”, δεν μπορεί να αγνοείται. Η κρίσιμη κατάσταση και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν, καθιστούν αναγκαία όσο ποτέ την ισχυρή πολιτική παρουσία ισχυρής παράταξης που θα στηρίξει και θα εμπνεύσει την προσπάθεια ανόρθωσης. Την ανάγκη αυτή αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι πολίτες αλλά, και κυρίως, την χρειάζεται η χώρα. Η συγκρότηση της παράταξης έχει ως προϋπόθεση την Ενότητα, την Ανανέωση και τον σαφή μεταρρυθμιστικό στόχο. 

Ο κατακερματισμός σε πολιτικές μικροϊδιοκτησίες δεν αντιμετωπίζεται με τεχνητές συγκολλήσεις εκλογικής επιβίωσης αλλά με την Ενότητα σε ένα νέο πολιτικό φορέα στον οποίο θα συνταιριάξουν λειτουργικά όλα τα ρεύματα που διατρέχουν τον χώρο. Οι Ευρωπαϊστές Σοσιαλδημοκράτες, οι Αριστεροί δημοκράτες, οι κεντρώοι φιλελεύθεροι, οι δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας καθώς και προσωπικότητες της πολιτικής και πνευματικής ζωής του τόπου, είναι τα υλικά που συνθέτουν το πανόραμα του νέου οργανισμού.

Η Ανανέωση στο ηγετικό επίπεδο επιβάλλει τον παραμερισμό προσωπικών φιλοδοξιών και στενών κομματικών πατριωτισμών. Η νέα ηγεσία οφείλει να είναι “ελεύθερη βαρών” από το παρελθόν, οφείλει δηλαδή να είναι στην κυριολεξία νέα και όχι προϊόν ανακύκλωσης. Η διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας και οι προφανείς δυσκολίες που ενέχει το εγχείρημα επιβάλλουν την προσφυγή στην λαϊκή εντολή, στην ετυμηγορία της βάσης. Επιβάλλεται όμως παράλληλα να διασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για να εκφραστεί μαζικά και αβίαστα η λαϊκή βούληση κάτι που θα ακυρώσει την “μάχη επιβίωσης των μηχανισμών”. Η ολοκλήρωση της προσπάθειας δεν μπορεί παρά να είναι η τελευταία πράξη, το επιστέγασμα σειράς βημάτων και πρωτοβουλιών που θα ενεργοποιήσουν το σώμα της κοινωνίας που προσβλέπει στην συγκρότηση ισχυρής παράταξης.

Η επιτυχής συγκρότηση της παράταξης δεν μπορεί να μην αναζητήσει στέρεη βάση στην εκφορά καθαρού μεταρρυθμιστικού λόγου που θα σηματοδοτεί τις δυναμικές παραγωγικές δυνάμεις τις οποίες επιζητεί να εκφράσει πολιτικά. Ο καθαρός μεταρρυθμιστικός λόγος πρέπει να τοποθετεί με σαφήνεια την παράταξη στο πλευρό των δυνάμεων που επιδιώκουν τον ριζικό μετασχηματισμό του κράτους, της εκπαίδευσης, της οικονομίας και που οφείλουν να κατανικήσουν το τέρας του εθνολαϊκισμού, της κομματοκρατίας, της κρατικοδίαιτης οικονομίας. Οι ενδεχόμενοι σύμμαχοι της παράταξης δεν κατοικούν στα εδάφη της δήθεν ριζοσπαστικής και δήθεν αριστεράς.

Παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσοχή και αγωνία τα όσα γράφονται και όσα γίνονται σχετικά με την συγκρότηση της παράταξης. Παρά τα μικρά βήματα που έγιναν με τις συναντήσεις, τις επικοινωνίες και τις δηλώσεις των επικεφαλής των κομμάτων που ανήκουν στο χώρο παράταξης παραμένει η εντύπωση ότι τα πράγματα δεν αντιμετωπίζονται, σε ηγετικό επίπεδο, με την αποφασιστικότητα και την ταχύτητα που θέλουν οι πολίτες και υπαγορεύουν οι ανάγκες της χώρας. Η συγκρότηση κοινής επιτροπής για την διερεύνηση πολιτικών συμπτώσεων προγραμματικού χαρακτήρα, είναι χρήσιμη αλλά δεν αρκεί.

Όσοι πολίτες αντιλαμβάνονται, όπως εμείς, τον επείγοντα χαρακτήρα για την συγκρότηση ισχυρής, νέας και ενιαίας, παράταξης, αντιλαμβάνονται επίσης ότι η διαδικασία θα επιταχυνθεί, εάν η ευθύνη γι΄αυτό ανατεθεί σε ένα συλλογικό όργανο ευρείας αποδοχής στο οποίο θα συμμετέχουν στελέχη και προσωπικότητες πρώτης γραμμής με την ευρύτητα και το κύρος που αντιστοιχεί στο μέγεθος της προσπάθειας. Αυτή η χειρονομία ενότητας και αποφασιστικότητας, χωρίς αστερίσκους, σε επίπεδο κορυφής, είναι δυνατόν να εμπνεύσει την απαραίτητη αισιοδοξία στην βάση της κοινωνίας και να πυροδοτήσει τις διαδικασίες αυτοοργάνωσης σε τοπικό επίπεδο.

Δυτική Αθήνα

Απρίλης 2016

Το κείμενο υπογράφεται από:

Βεντουράτος Θύμιος, Βεντουράτος Σπύρος, Γιαλός Νίκος, Γκόκας Κώστας, Γκούμας Πέτρος, Δουκέλης Αντώνης, Καλαμπαλίκης Παντελής, Κουρτσούνης Γιώργος, Μαϊκαντή Μαίρη, Μιχαλόπουλος Γιάννης, Μουκουβίνας Βασίλης, Ντζούρας Νίκος, Πατινιωτάκης Σταύρος, Ρήγας Χρήστος, Σέμπος Τάκης, Σιώζος Μιχάλης, Σταμάτης Παναγιώτης, Τζιάς Δημήτρης 

"Το Τσίρκο"

Πώς θα καταγραφούν στην ιστορία οι Συριζανέλ

Συνηθίζουν οι ιστορικοί να προσδίδουν σε γεγονότα, πολιτικές πράξεις, στρατιωτικές αναμετρήσεις, μάχες, κυβερνήσεις, ενέργειες πολιτικών, ακόμη και σε ιστορικές περιόδους ή εποχές, διάφορα προσωνύμια.

Επόμενο άρθροΠροηγούμενο άρθρο

Νίκος Κτιστάκης*

Δημοσίευση: 18/04/2016 

3 σχόλια

 

SHARE IT

Αναδημοσίευση από την Athens Voice

Μπορεί να είναι ένας χαρακτηρισμός από κάποια ιστορική πηγή, μία έκφραση που διατύπωσε ένας ερευνητής ή απλά λέξεις του συρμού και της καθομιλουμένης.

Έτσι έχουμε: το Κίνημα της Μπιραρίας, τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το Μαύρο ’97, το Βρώμικο ’89, τη Νύχτα των Κρυστάλλων, τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, τα Δεκεμβριανά, τον Σουλεϊμάν τον τρελό, τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή, τον Βασιλιά Ήλιο, την Κρίση του Κόλπου των Χοίρων, την Αραβική Άνοιξη, το Γουότεργκέιτ, το Θωρηκτό Τσέπης, τον Στρατηγό του Καναπέ, τον Χρυσό Αιώνα, το σιδηρούν παραπέτασμα κτλ κτλ. Συνηθίζουν οι ιστορικοί να προσδίδουν τέτοιες ταμπέλες, τέτοιους ορισμούς και προσωνύμια, και καθόλου δεν μπορούμε να τους πούμε προβοκάτορες ή προπαγανδιστές αφού η δουλειά τους ξεκινά αρκετά χρόνια –ακόμη και δεκαετίες– μετά τα γεγονότα που καταγράφουν.

Άραγε ο μελλοντικός ερευνητής, που σήμερα είναι μικρό παιδί ή ακόμη δεν γεννήθηκε, ποιο χαρακτηρισμό, ποια ετικέτα ή ποια λέξη θα χρησιμοποιούσε για να προσδώσει (αν ήθελε μονολεκτικά) τα τεκταινόμενα της κυβέρνησης Συριζανέλ και του Τσίπρα; Εννοείται πως θα λάμβανε υπόψιν του εκείνη την ιστορία με τις μαγνητοσκοπήσεις στο Γιούρογκρουπ του Βαρουφάκη, τις δηλώσεις Βαλαβάνη για τους συγγενείς της, το βίο και την πολιτεία της Κωνσταντοπούλου στην προεδρία της Βουλής, τις διαδηλώσεις των συριζαίων εναντίον της κυβέρνησής τους, τις δηλώσεις Μάρδα περί επενδυτών μεταναστών, της Τασίας Χριστοδουλοπούλου για τους μετανάστες που λιάζονται.

Σίγουρα θα διαβάσει τις δηλώσεις του Τόσκα πως οι χθεσινοί δαρμένοι μετανάστες θα είναι οι αυριανοί τζιχαντιστές και για τον Δρίτσα που πρωταγωνιστεί στη φαρσοκωμωδία για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και ενώ την υπογράφει ως αρμόδιος υπουργός μάς λέει πως δεν έγινε! Και αφού η εποχή μας είναι γεμάτη από πηγές και κατακλύζεται από ειδήσεις στο διαδίκτυο, ο ιστορικός του μέλλοντος θα απασχοληθεί με το δημοψήφισμα που μετατράπηκε σε λίγες ώρες από ΟΧΙ σε ΝΑΙ, με κόστος τις κλειστές τράπεζες και τα κάπιταλ κοντρόλ που γονάτισαν την οικονομία, καθώς επίσης και για την παρακολούθηση των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ.

Κάπου εκεί θα μάθει για τον εκατομμυριούχο κομμουνιστή Κατρούγκαλο, και για τον εκατομμυριούχο Σταθάκη που ξέχασε να δηλώσει τα χρήματά του στο πόθεν έσχες, και για τον εκατομμυριούχο Φλαμπουράρη, και για τον εκατομμυριούχο Μητρόπουλο, και για την εκατομμυριούχο Βαλαβάνη, και την ταξική συνείδηση που διαθέτουν. Και για την άψογη κυβερνητική συνεργασία του ακροδεξιού Καμμένου με την αριστερά, που αξιώνει από τους ένθερμους διεθνιστές να αποπέμψουν τον υπουργό που πρόσβαλε τα πατριωτικά του ιδεώδη για τη Μακεδονία.

Θα βρούνε οι ιστορικοί του μέλλοντος αρκετή ύλη, και αυτοί μπορούν να διασκεδάσουν, να ξεραθούν στα γέλια, να το καλαμπουρίσουν, αφού δεν θα βιώσουν αυτό που εμείς έχουμε υποστεί, και η επιστημονική καταγραφή τους μπορεί μεταξύ άλλων να προσεγγίσει και την αστεία πλευρά. Και κατά την πάγια πρακτική της ονοματολογίας και της μονολεκτικής απόδοσης της ιστορικής σημασίας μιας πολιτικής εποχής, χάριν ευκολίας και απλούστευσης μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ίδια λέξη που μεταχειριζόμαστε σχεδόν όλοι οι αρθρογράφοι περιγράφοντας την κυβέρνηση Τσίπρα-Συριζανέλ ως το: «ΤΣΙΡΚΟ». Τα βιβλία θα αναφέρουν: «μετά της εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, η κυβέρνηση Τσίρκου...», ή «με τις ενέργειές του, ο τάδε υπουργός Τσίρκου...» ή «όπως άφηνε να διαφανεί για το τάδε θέμα το Τσίρκο» κτλ.

Όσο για εμάς που ζούμε επί της εποχής του Τσίρκου, μέχρι στιγμής είδαμε το σχοινοβάτη με τα φουλάρια, τον ακροβάτη με τις κωλοτούμπες, τους κλόουν με τις επενδυτικές ιδέες, εκείνον που φορά τους φλεγόμενους κύκλους, εκείνον που καταπίνει σπαθιά, και περιμένουμε το μεγάλο φινάλε...

Τι έγραψε ο Ανδρέας Πετρουλάκης περίπου πριν από έναν χρόνο για το ..."Διεφθαρμένο Κρέας"

Ένα είναι βέβαιο: αν ήταν τότε (ο Π. Καμένος)  πριν 2.500 χρόνια 

στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας ,

θα ήταν σίγουρα με το μέρος του Ξέρξη!!

Διαβάστε τι έγραψε ο Ανδρέας Πετρουλάκης περίπου πριν από έναν χρόνο :

Π. Καμμένος. Έχουν αρχίσει και του μοιάζουν

Τα φλογερά εθνικιστικά και αντιευρωπαϊκά  παραληρήματα του κ. Καμμένου αντανακλούν και χρεώνονται σε όλη την Κυβέρνηση.

Ανδρέας Πετρουλάκης

17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015, 07:12

H συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν κάρφος στο μάτι των κομμάτων που τη στήριξαν. Ουδέποτε ξέπλυναν την ντροπή εκείνη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ αργότερα, που υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με τον γνωστού φιλοχουντικού και τραμπούκικου παρελθόντος κ. Βορίδη. Όπως ήταν φυσικό όλοι οι αριστεροί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, επί μία τριετία άρχιζαν και τέλειωναν κάθε σκέψη τους με την αναφορά στο όνειδος αυτό. Και δικαίως. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ήταν ένα τυπικό ακροδεξιό εθνολαϊκίστικο κόμμα που οι θέσεις του για το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα, τα θέματα της κοινωνίας και τον ρόλο της εκκλησίας, λογικά θα έκαναν κάθε αριστερό να ανατριχιάζει.

Ο κ. Καμένος και το δικό του κόμμα έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι βγαλμένος από την ίδια μήτρας της έξαλλης εθνολαϊκίστικης ακροδεξιάς με κάπως πιο εμπλουτισμένο ρεπερτόριο με αεροψεκασμούς, υδατάνθρακες και οπερετικές αλληλοδωροδοκίες σε μοντάζ Λαζόπουλου. Επιπλέον, ο ίδιος ο αρχηγός, παρά το φλογερό ταμπεραμέντο του δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις για τις οff shore εταιρείες και το αδήλωτο κότερο που του καταλογίζουν. Θα περίμενε λοιπόν εύλογα κανείς, όλοι οι αριστεροί δημοσιολόγοι να υποδέχονταν με την ίδια φρίκη τη συμμετοχή του κόμματος των ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση, και μάλιστα της πρώτη φορά αριστεράς, όπως είχε συμβεί και με το ΛΑΟΣ. Αμ δε. Άκρα του τάφου σιωπή. Όσο ακούγαμε τρία χρόνια για τον διορισμό του κ. Βορίδη από τον Παπαδόπουλο, άλλο τόσο δεν ακούσαμε τώρα για τους λόγους και τα βιβλία που έγραφε ο Γεωργαλάς για τον κ. Καμμένο. Ούτε καν από εκείνους τους πιστούς στον Ανδρέα παλιούς Πασόκους, τώρα ΣΥΡΙΖΑ – λησμόνησαν ότι του είχε αφιερώσει το πρώτο του βιβλίο δείχνοντάς τον ως αρχηγό της 17 Νοέμβρη.

Ο κομματικός πατριωτισμός, δυσάρεστη έκπληξη κυρίως για τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους, και η παράνοια του αντιμνημονιακού μετώπου, έχει μέχρι στιγμής βυθίσει σε βαθιά σιωπή τους πάλαι ποτέ αδέκαστους τιμητές της ακροδεξιάς. Και αυτό είναι το λιγότερο. Ενώ ο κ. Καρατζαφέρης αρκείτο στον ανώδυνο ρόλο του τηλεοπτικού κονφερασιέ της κυβέρνησης εκείνης, ο κ. Καμμένος σέρνει το χορό στην παραχάραξη της αριστερής φυσιογνωμίας της τωρινής. Ποτέ άλλοτε δεν θυμάμαι τόσο άμεσα να έχει επαληθευθεί η αθάνατη ρήση του Χατζηδάκι «όταν το πρόσωπο του τέρατος δεν σε τρομάζει έχεις αρχίσει να του μοιάζεις». Δυστυχώς, για όλους μας, έχουν αρχίσει να του μοιάζουν.

Το κόμμα που ήταν κατά των παρελάσεων και ξιφουλκούσε κατά του κ. Αβραμόπουλου που τις επανέφερε είναι έτοιμο να διοργανώσει ένα εθνικολαϊκό φουστανελοκίτς τερατούργημα χουντικών προδιαγραφών στο Σύνταγμα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου. Η  Πολεμική Αρετή των Ελλήνων στο Καλλιμάρμαρο ξαναζεί και κανείς αριστερός πολιτικός ή δημοσιογράφος δεν άρθρωσε αντίρρηση.

Η πρώτη φορά αριστερή Πρόεδρος της Βουλής επισκέπτεται το Πεντάγωνο και επιθεωρεί με ύφος στρατάρχη άγημα παρέα με τον υπουργό -τι δουλειά έχει ένας Πρόεδρος της Βουλής εκεί πέρα; Ποια ακριβώς ήταν η σκοπιμότητα να ενημερωθεί για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων επί τόπου η άσχετη με το αντικείμενο πολιτειακή παράγων, πλην του τηλεοπτικού μιλιταριστικού ταρατατζούμ; Εδώ δεν περιμέναμε αντιδράσεις, η κ. Κωνσταντοπούλου είναι ιερό δισκοπότηρο της αριστερής δημοσιογραφίας.

Η πρώτη φορά αριστερή Περιφερειάρχης Αττικής πετά με τον φουσκωμένο σαν διάνο ένστολο υπουργό, με άψογο  στρατιωτικό στιλ και η ίδια- τι δουλειά έχει ένας Περιφερειάρχης σε αυτό το σόου; Ουδείς αριστερός αναρωτήθηκε.

Ο πρώτη φορά αριστερός αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας ετοιμάζει, για πρώτη φορά μετά τη Χούντα, σχέδιο εθνικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών από τον στρατό -αρκετά είχαν αφεθεί τα παιδιά μας ανυπεράσπιστα  στο ανθελληνικό μένος της κ. Ρεπούση. Μούγκα η αριστερή ευαισθησία.

Τα φλογερά εθνικιστικά και αντιευρωπαϊκά  παραληρήματα του κ. Καμμένου αντανακλούν και χρεώνονται σε όλη την Κυβέρνηση- αυτός δεν κάθεται στα αυγά του σαν τον κ. Καρατζαφέρη. Άνοιξε βεντέτα με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έδωσε τον τόνο στην κήρυξη του ψυχρού πολέμου εναντίον της Γερμανίας- μια χαρά στρώνουμε το έδαφος για να πάμε να ζητήσουμε λεφτά, τη στιγμή που εκείνος απτόητος απολαμβάνει τον ρόλο του παίζοντας πόλεμο στο Αιγαίο με Απάτσι και φρεγάτες. Μέχρι και η τέως προστατευόμενή του κ. Ραχήλ Μακρή αναρωτήθηκε αν κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να ξοδεύει τα λεφτά μας σε οπερέτες. Δυστυχώς κάνει. Την κυβέρνηση σαν τα μούτρα του!!

Καταγγέλλω 30 έλληνες δημοσιογράφους! Γράφει ο Ανδρέας Πετρουλάκης

Διαβάστε , τι έκαναν οι "Βορειοκορεάτες"  " δημοσιογράφοι " της Ε.Σ.Η.Ε.Α   (του Σύριζα)

"Καταγγέλλω 30 έλληνες δημοσιογράφους!"

Του Ανδρέα Πετρουλάκη   6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016, 09:09

Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ελλήνων δημοσιογράφων, του έντυπου, ηλεκτρονικού και διαδικτυακού Τύπου, που πρέπει να απασχολήσει το Πειθαρχικό της Ενωσης γιατί τα τελευταία χρόνια υπέπεσαν σε σωρεία σοβαρών παραπτωμάτων!!

Εν αναμονή της απόφασης του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ για τους δημοσιογράφους που κατηγορούνται για μεροληπτική συμπεριφορά τις παραμονές του Δημοψηφίσματος έχω να κάνω κι εγώ μια καταγγελία. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων δημοσιογράφων, οι βασικότεροι είναι περίπου 30, του έντυπου, ηλεκτρονικού και διαδικτυακού Τύπου, που πρέπει να απασχολήσει το Πειθαρχικό της Ένωσης γιατί τα τελευταία χρόνια υπέπεσαν σε σωρεία σοβαρών παραπτωμάτων.

1ο. Καλλιέργησαν για μια πενταετία ψευδαισθήσεις στον λαό ότι η οικονομία της χώρας θα μπορούσε να ανορθωθεί χωρίς σκληρά μέτρα. Η ζωή απέδειξε ότι έλεγαν ψέματα.

2ο. Συνηγόρησαν στην άποψη δύο συγκεκριμένων κομμάτων ότι τα Μνημόνια καταργούνται με ένα νόμο και το Χρέος μπορεί να διαγραφεί μονομερώς. Η ζωή απέδειξε ότι κινούντο στη σφαίρα του παραλογισμού.

3ο. Υποδαύλισαν το μίσος και την οργή ενός μεγάλου κομματιού του λαού εναντίον πολιτικών και δημοσιογράφων που είχαν την αντίθετη άποψη από τη δική τους και υιοθέτησαν χαρακτηρισμούς όπως προδότες, Μερκελιστές, γερμανοτσολιάδες, ταγματασφαλίτες, γενοκτονία, ανθρωπιστική κρίση που προξένησαν διχασμό στην κοινωνία και στον πολιτικό κόσμο δημιουργώντας κλίμα διαρκούς εχθροπάθειας και κλιμακούμενης όξυνσης. Η ζωή απέδειξε ότι η βλάβη που προκάλεσαν ήταν αδικαιολόγητη, απαράδεκτη  και ανήκεστος.

Έγιναν συναυτουργοί της μεγαλύτερης απάτης που εξυφάνθηκε ποτέ εις βάρος του λαού, του Δημοψηφίσματος, συνεργώντας παθιασμένα στην εκμαίευση του μεγάλου ΟΧΙ. Η ζωή έδειξε ότι χειροκρότησαν μετά ένα μεγαλύτερο ΝΑΙ

4ο. Υπονόμευσαν με πάθος τις πενιχρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που επιχειρήθηκαν, ακόμα και τις πιο αυτονόητες, υιοθετώντας κάθε πολιτικό λαϊκισμό και κολακεύοντας κάθε συντεχνία με αποτέλεσμα να είναι συνεργοί στο ιστορικό έγκλημα να οδηγηθεί η χώρα σε άλλα δύο Μνημόνια. Η ζωή έδειξε ότι η εφαρμογή ενός μόνο Μνημονίου ήταν αρκετή στις όμορες χώρες.

5ο. Συνέβαλαν αποφασιστικά στη γιγάντωση των αντιμνημονιακών κομμάτων και στην κατάληψη της εξουσίας από αυτά, παίζοντας εξ αντικειμένου ενεργό πολιτικό ρόλο, αφού επηρέασαν μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων αναπαράγοντας και προπαγανδίζοντας τις εμφανώς ανεδαφικές υποσχέσεις που αυτά τα κόμματα καλλιεργούσαν. Η ζωή έδειξε ότι προπαγάνδιζαν απατηλές προσδοκίες.

6ο. Υπέθαλψαν και στήριξαν τις παρανοϊκές πολιτικές της πρώτης περιόδου ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που οδήγησαν τη χώρα στον έλεγχο κεφαλαίων, στην απαξίωση και αφελληνισμό των Τραπεζών και φυσικά στο αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο, αναμασώντας μαζί με τους υπουργούς τις ηρωικές προπαγανδιστικές φαιδρότητες περί ανάκτησης της αξιοπρέπειας και της περηφάνιας του λαού. Η ζωή έδειξε ότι τώρα κάνουν πως δεν ξέρουν τον αγαπημένο τους Βαρουφάκη και την πρωθιέρεια της Επιτροπής Χρέους που τότε είχαν θεοποιήσει.

7ο. Στο ενδιάμεσο έγιναν συναυτουργοί της μεγαλύτερης απάτης που εξυφάνθηκε ποτέ εις βάρος του λαού, του Δημοψηφίσματος, συνεργώντας παθιασμένα στην εκμαίευση του μεγάλου ΟΧΙ. Η ζωή έδειξε ότι χειροκρότησαν μετά ένα μεγαλύτερο ΝΑΙ.

Πώς είπατε; Κρίνω δημοσιογράφους με πολιτικά κριτήρια; Μπα; Και η παραπομπή των τηλεοπτικών συναδέλφων στο Πειθαρχικό με τι κριτήρια έγινε, με ερωτικά; Αυτό ακριβώς θέλω να πω. Είναι ανεπίτρεπτο η ίδια η Ένωση Συντακτών, που φύσει και θέσει οφείλει να υπερασπίζεται την ελευθερία του Τύπου να επιχειρεί να λογοκρίνει δημοσιογράφους γιατί έχουν άλλη άποψη από μια συγκυριακή πλειοψηφία της. Δεν χρειάζεται να προσθέσω πως διώκει δημοσιογράφους που η ζωή έδειξε ότι είχαν το δίκιο, γιατί δεν έχει σημασία.