Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020
Αυτά που γράφεις είναι προσβλητικά για την νοημοσύνη μου! Αν συμβεί ... και ταξιδέψω εγώ για τους ουρανούς να "τα βράσω" "τα δημοκρατικά σου δικαιώματα" !!
Το άρθρο σου αυτό με προσβάλλει προσωπικά εμένα,
που μέχρι τώρα σε διάβαζα καθημερινά.
Αυτά που γράφεις είναι προσβλητικά για την νοημοσύνη μου!
Δεν θέλω να σε διαβάζω πλέον! Αίσχος!!
Νίκος Ντζούρας
συνταξιούχος Μαθηματικός,
Διαβητικός με Σακχ.Διαβήτη τύπου 1 ,από το 1975,
ινσουλινοεξαρτώμενος με πολλαπλές ενέσεις ινσουλίνης ημερησίως
και πάρα πολλές παρενέργειες εξ αυτού.
Τότε ,τον Νοέμβρη του ΄73, μόλις είχα εγγραφεί πρωτοετής φοιτητής
στο Μαθηματικό της Αθήνας,
τότε, ποιός ξέρει μπορεί να ήμουν και ΄γω εκεί...
Αυτά που γίνονταν τόσα χρόνια μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο,
δεν σε ντροπιάζουν εσένα τόσα χρόνια;;
Όσο για την ανακοίνωση ,
που μόλις τώρα άκουσα στις ειδήσεις στην τηλεόραση,
του συνδικαλιστικού οργάνου δικαστών και εισαγγελέων
περί δήθεν αντισυνταγματικότητας και τα τοιαύτα ,
εγώ πλέον δεν μπορώ να τους εμπιστευτώ,
μετά τα όσα έχουμε βιώσει και βιώνουμε και στις μέρες μας
από πολλούς από δαύτους.
Όσο για το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος,
το γνωστό 114:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων,
που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»,
προφανώς και ισχύει ,
αλλά έρχεται σε κατάφωρη αντίφαση με αυτό που γράφεις στην επικεφαλίδα του άρθρου σου:
« Κι αν κάτι κινδυνεύει περισσότερο δεν είναι η δημόσια υγεία, όσο τα δημοκρατικά δικαιώματα»
Τι να την κάνει την δημοκρατία και τα δημοκρατικά δικαιώματα ο λαός και ο κάθε λαός ,όταν βρίσκεται μπροστά σε αυτόν τον Αρμαγεδδώνα;;,
Για "να δικαιούνται και να υποχρεούνται οι Έλληνες ...." πρέπει πρώτα να Υπάρχουν οι Έλληνες,
Σε κάθε περίπτωση, το κάθε τι στην ζωή μας είναι θέμα προτεραιοτήτων, αν βέβαια υπάρχει η Ζωή…
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020
Έθνος: Γιατί τόση μικροψυχία, Λευτέρη Παπαδόπουλε, για τον Γιάννη Πουλόπουλο;
Όταν μιλάς ή γράφεις για τον Γιάννη Πουλόπουλο μετά θάνατον, οφείλεις να περιορίζεσαι στον «Γιάννη Πουλόπουλο» και δεν τον συγκρίνεις με άλλους
Το «εις μνήμην» κείμενο αρχίζει με τις πιο κάτω αράδες: «Ο Γιάννης Πουλόπουλος, κατά τη γνώμη μου, υπήρξε ένας σπουδαίος τραγουδιστής, με ιδιαίτερα φωνητικά προσόντα. Υστερούσε βέβαια έναντι του Γιώργου Νταλάρα, του Γρηγόρη Μπιθικώτση ή του Γιάννη Πάριου»…
Γράφει ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον εκλιπόντα τραγουδιστή έναν οιονεί επικήδειο στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και από το έμπα των σκέψεών του καταλήγεις σε μια πικρή πραγματικότητα: ο επικήδειος μπορεί πολλές να είναι η εκδίκηση ενός μικρού ανθρώπου σε έναν μεγάλο. Τι μας λέει ο «ποιητής»; Πως καλός ήταν ο Πουλόπουλος, αλλά ο Πάριος, ο Νταλάρας, κι ο Μπιθικώτσης ήταν καλύτεροι! Μια χούφτα χώμα απαξίωσης και δυο μικροψυχίας πάνω στο κιβούρι ενός τραγουδιστή που μεγάλωσε -με την ερμηνεία του- στίχους όπως: «Του ’πα για το φέρσιμό σου και για τα άλλα σου, τα ασυγχώρητα τα λάθη τα μεγάλα σου»…
Και συνεχίζει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος: «Τον Γιάννη Πουλόπουλο δεν θα τον έβαζα ποτέ να τραγουδήσει ένα τραγούδι λαϊκό, σιδερένιο. Δεν θα του έδινα ποτέ να τραγουδήσει την Καισαριανή»! Κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί… Σκεφτείτε ένα κείμενο για τη στιχουργική δεινότητα του Λευτέρη Παπαδόπουλου από έναν άνθρωπο «δικό» του - τον Γιώργο Λιάνη, για παράδειγμα - που να καταθέτει: «… καλός ήταν ο Λευτέρης, αλλά ο Γκάτσος, ο Ελευθερίου, η Παπαγιαννοπούλου ήταν καλύτεροι»… και «…δεν θα μπορούσε να γράψει ποτέ ''Δυο πόρτες έχει η ζωή''»!
Πικρή κι αναίτια, μικρόψυχη και υβριστική κριτική για έναν καλλιτέχνη που χρόνια αποτραβηγμένος στον ιδιωτικό βίο του, απέφευγε τέτοιου είδους δημόσιες «συνομιλίες». Όταν μιλάς ή γράφεις για τον Γιάννη Πουλόπουλο μετά θάνατον, οφείλεις να περιορίζεσαι στον «Γιάννη Πουλόπουλο» και δεν τον συγκρίνεις με άλλους· αν το πράξεις το πράττεις για να τον εξυψώσεις και όχι για να τον μειώσεις, όπως στο κείμενό του ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Άλλωστε, ο βετεράνος δημοσιογράφος-στιχουργός το ξεκαθαρίζει: «Άκουσα πολλούς αυτές τις μέρες να λένε ότι «τέτοιος τραγουδιστής δεν θα βγει ποτέ» και ότι «ήταν ο μεγαλύτερος τραγουδιστής». Ας μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις»… Όταν ο ίδιος έχει ήδη κάνει τις συγκρίσεις και έχει καταλήξει για τη στιβαρότητα της φωνής του Πουλόπουλου, την αρρενωπότητα, τη λαϊκότητα. «… ο Γιάννης ήταν ένας πάρα πολύ δυνατός τραγουδιστής, σε σημείο που να τον κατατάσσω ανάμεσα στους 10 καλύτερους τραγουδιστές»… Να σε κάψω, Γιάννη (Πουλόπουλε), να σ’ αλείψω μέλι…
Είναι σύνηθες φαινόμενο το «Εγώ» να κυριαρχεί στη δομή ενός κειμένου «εις μνήμην», όμως με τόση ένταση; Άριστος χειριστής του γραπτού λόγου ο Λευτέρης Παπαδόπουλος καταφέρνει το «Εσύ» να γίνεται «Εγώ» στο γραπτό του, που αν διαβαστεί προσεκτικά αφήνει έναν λυγμό υποβάθμισης για τον εκλιπόντα καλλιτέχνη. Μπορεί να κάνουμε λάθος, αλλά αυτό εισπράξαμε. Όμως ούτε ο σπουδαίος Λόρκα ξεφεύγει από τους αφιλτράριστους αφορισμούς του στιχουργού: «Επίσης, του έδωσα και 12 τραγούδια του Λόρκα- ενός μέθυσου ποιητή…». Κι η Γρανάδα σείστηκε συθέμελα…
Με έναν στίχο σου, Λευτέρη Παπαδόπουλε, θα μπορούσες να πεις τα πάντα: «Και μια κίτρινη σιγή στο παλιό μας δάσος, πώς να σε ξεχάσω που σε πήρε η γη». Όμως προτίμησες στην ουσία να ψιθυρίσεις στον τραγουδιστή που βάπτισε στα ύδατα της Στυγός τους στίχους σου: «Και όταν έτριζε η βροχή στα πεσμένα φύλλα, πόση ανατριχίλα μέσα στην ψυχή». Μα, πόση;
Δευτέρα 18 Μαΐου 2020
Μάγδα Φύσσα: Το μαρτύριο απώλειας της Ελένης δεν θα τελειώσει ποτέ
Αποκλειστικά στο MEGA η Μάγδα Φύσσα: Το μαρτύριο απώλειας της Ελένης δεν θα τελειώσει ποτέ
Η κυρία Φύσσα κατά τη διάρκεια της δίκης, είχε πάει στο δικαστήριο για να συμπαρασταθεί στη μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη
Την φωνή της ένωσε με την μάνα της Ελένης Τοπαλούδη η μητέρα του δολοφονημένου Παύλου, Φυσσα, Μάγδα, Φύσσα κάνοντας έκκληση προς τον πολιτικούς να αλλάξουν τον ποινικό κώδικα. Η Μαγδα Φύσσα μίλησε στο MEGA για την υπόθεση της αδικοχαμένης Ελένης, ενώ αναμένεται συνέχεια στο δικαστικό θρίλερ με πιθανές τις διώξεις συγγενών και επιστημόνων του 23χρονου δράστη από την Ρόδο.
«Το μαρτύριο απώλειας της Ελένης δεν θα τελειώσει ποτέ, τουλάχιστον τελείωσε η δίκη», δηλώνει μιλώντας αποκλειστικό στο Mega η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του Παύλου.
Η κυρία Φύσσα κατά τη διάρκεια της δίκης, είχε πάει στο δικαστήριο για να συμπαρασταθεί στη μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.
«Eμεις βρισκόμαστε στον 7ο χρόνο της απώλειας του Παύλου και δεν έχει αλλάξει κάτι ο πόνος είναι ίδιος, δύναμη να μεγαλώσουν το άλλο παιδί»
Η δίκη ολοκληρώθηκε χθες με χειροκροτήματα υπέρ της αδικοχαμένης φοιτήτριας, αφού το ακροατήριο έξω από το Εφετείο ήταν κατάμεστο.
Και οι δυο γονείς έκαναν έκκληση στους πολιτικούς να αλλάξουν τον ποινικό κώδικα ώστε «όταν λέμε ισόβια να εννοούμε ισόβια»
Η οικογένεια της άτυχης φοιτήτριας θα κινηθει νομικά κατά του πατέρα του και της γιαγιάς του 23χρονου Ροδίτη για ψευδή κατάθεση.
Μήνυση αναμένεται να κατατεθεί και κατά δύο ψυχιάτρων για ψευδή βεβαίωση, σχετικα με την κατάσταση της υγείας του 23χρονου.
Ξεσπά η μητέρα της Τοπαλούδη: «Ντρέπομαι που είμαι Ελληνίδα»
Ξεσπά η μητέρα της Τοπαλούδη: «Ντρέπομαι που είμαι Ελληνίδα»
Την αγανάκτησή της για την ποινή που επιβλήθηκε στους δύο δολοφόνους της κόρης της εξέφρασε τη Κυριακή Τοπαλούδη.
Την αγανάκτησή της για την ποινή που επιβλήθηκε στους δύο δολοφόνους της κόρης της εξέφρασε τη Κυριακή Τοπαλούδη.
Η μητέρα της αδικοχαμένης Ελένης, μιλώντας στον Alpha έδωσε όρκο να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα, όσον αφορά στους βιασμούς.
Η ίδια τόνισε ότι δεν είναι ικανοποιημένη από την απόφαση του δικαστηρίου, που επέβαλε στους δύο κατηγορούμενους ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της κόρης της και ακόμη 15 έτη φυλάκισης για τον βιασμό της, ενώ δεν τους αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.
«Όχι, δεν είμαι ικανοποιημένη. Τα 25 χρόνια μπορεί να γίνουν οκτώ. Όλοι μου λένε σε οκτώ χρόνια θα βγουν! Πόση ικανοποίηση να αισθανθώ. Η Ελένη μου έφυγε και δεν θα ξανάρθει. Όταν δεν υπάρχει αυστηρή τιμωρία, μας κοροϊδεύουν αυτοί που νομοθετούν. Να πω κι ευχαριστώ; Όχι, δεν είμαι. Ζητώ αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα. Φτάνει ο εμπαιγμός, φθάνει η κοροϊδία. Όλο αυτό το σύστημα, ο ΠΚ, ευνοεί δολοφόνους» ανέφερε η ίδια εξοργισμένη.
Η κ. Τοπαλούδη συνέχισε λέγοντας: «Γέμισε η ζωή μας από δολοφόνους και βιαστές. Μου λένε μάνες που έχασαν παιδιά, ‘ντρεπόμαστε γι’ αυτούς τους νόμους. Ορκίστηκα στην ψυχή του παιδιού μου, κάθε φορά που πάω στον τάφο της και οδύρομαι και ξεμαλλιάζομαι, να πολεμήσω γι’ αυτούς τους νόμους, να γίνουν πιο αυστηροί και να μην θρηνήσουμε καμιά άλλη Ελένη. Να είναι μόνο η Ελένη της Κούλας, που έφυγε τόσο αποτρόπαια, τόσο ντροπιαστικά, σαδιστικά, σατανιστικά. Πολτοποιήσανε το παιδί μου. Το στραγγάλισαν. Του έκοψαν το αριστερό αφτί. Το βιάσανε. Οι βρωμίλοι της Ρόδου. Ούτε ο Χριστός δεν έζησε τέτοια βασανιστήρια. Δεινοπάθησε στα χέρια μισογύνηδων, βαρβάρων, τυράννων», ξέσπασε η μητέρα της Ελένης, ενώ είπε ότι το παιδί της πέθανε στα χέρια «τεράτων».
Η ίδια πρόσθεσε πως: «Δίνουν συγχώρεση στον βιαστή. Να ντρεπόμαστε. Ντρέπομαι που γεννήθηκα Ελληνίδα σε αυτή τη χώρα που με προδίδει. Αν η Ελένη ήταν δικό τους παιδί, απευθύνομαι σε όλο τον πολιτικό κόσμο, τι θα κάνανε; Δεν πήρα απάντηση μέχρι σήμερα. Όλοι τους αγωνίζονται για την καρέκλα τους», τόνισε.
Όσον αφορά στην εισαγγελέα, η οποία συγκλόνισε με την αγόρευσή της, η κ. Τοπαλούδη, υποκλίνεται:
«Η κ. Αριστοτελεία της καρδιάς μας ξεπερνάει τις λέξεις και μας γεμίζει με ελπίδα για μια καλύτερη Ελλάδα. Εκανε χιλιάδες ερωτήσεις. Προσπαθούσε να βγάλει αλήθειες. (…) Εισαγγελέας, με κεφαλαία γράμματα. Υποκλίνομαι σε αυτή τη γυναίκα. Δεν τους άρεσε που ήταν γυναίκα;».
«Η Ελλάδα πάντα προδίδει υψηλά άτομα γιατί δεν μπορεί να τους φθάσει στο ανάστημα γιατί είναι κοντοί στο ανάστημα αυτοί που τους κατηγορούν» είπε στο τέλος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)